ای زندگی...
یه حسن زندگی اینه که هر چی بخوای می تونی توش بخندی… نه به جوکها و اس ام اس های خنده دار… به تک تک جکها و اس ام اس های بی مزه، به دردسرهای همیشگی، به بحث و جدل های روزمره، به کارهای تکراری ای که باید هر روز انجام بدی و خودتم نمی دونی چرا! اصلا به خود زندگی کردن… زندگی ای که با هزار تا بدبختی داری می سازیش و از آخرشم نمی دونی برای چی…!
یه عده فکر می کنن زیباترین جنبۀ زندگی توانایی عاشق شدنه… تمام زندگیشونو برای عشق می ذارن و می میرن…!
یه عده فکر می کنن که زیبایی زندگی توی کسب علمه و ز گهواره تا گور دانش می جوین…!
یه عده فکر می کنن زندگی پر از زیبایی های نهفته است که باید کشف بشه و عمرشون رو می ذارن برای هنر…!
یه عده فکر می کنن زندگی امتحان خداست و این زندگی چیزی نیست جز تلاش انسان برای اون دنیا… اینا هم تمام عمر نماز می خونن و روزه می گیرن و دعا می کنن…!
ولی من به همه شون می خندم و زندگی می کنم…!
—–
پ.ن: دوستان هی نیاین کامنت بزارین که چرا آپ نمی کنی، بابا نوشتن حس می خواد.
پ.ن2: می بینم که باز داره وقت انتخاب واحد فرا می رسه و تابستون هم کم کم هوتوتو… کی می کنه اینقدر تغییر رو!
پ.ن3: چه معنی می ده بعد اینکه سه هزار تا اس ام اس برات می زنم، یه دونه اس ام اس می دی که ممنون از بابت اس ام اسا؟
پ.ن4: من آخرش نفهمیدم که پ.ن باید به متن اصلی ربط داشته باشه یا نه؟ دوستان کمک کنند خواهشاً!